یکی دیگر از آسیب های اجتماعی این که قومی قوم دیگر را مسخره کند وبا این کار نا پسند بخواهد فردی یا گروهی را بخنداند گاهی مسخره کردن با نیش زبان کنایه تمثیل هجو وتنظز همراه است وگاهی با حرکت چشم ابرو واعضائ جوارح عدا درآوردن .گاهی با تقلید صدابالحنی تمسخر آمیز 

واین در مردم ماتا جایی پیش رفته که به صورت نوعی تفریح .وقت گیری از دیگران با پیامک برای هم ارسال نموده وبرای همدیگر باز خوانی میکنند واز مسخره کردن همدیگر لذت می برند 

در حالی که همه اقوام ایرانی از تمدن وفرهنگ ومرامهای متنوع وخوبی هم برخوردار هستند صفتهای انسانی با ارزشی هم دارند.

از آن گذشته همه درکنار هم وبرای هم و سر بلندی سر زمین خود تلاش می کنند ودر حقیقت از یک اب خاک هستند .

قرآن کریم به سخریه گرفتن ومسخره نمودن را زشت ونادرست میداند وآن را منع نموده است 

وآن را گناهی بزرگ بشمار می آورد ودر جواب مسخره کنندگان می فرماید کسی را که مسخره می کنید از کجا معلوم که نزد پروردگار خویش از شما برتر باشد 

مسخره نمودن سبب سرد شدن دلها وبرهم زننده وحدت وهمدلی می گردد شاید در ملتهای دیگر این اخلاق ناپسند نباشد بطوری که در بین ما رواج یافته است گاهی گفته می شود این شیوه را استعمار بین مردم ما رواج داد تا بین اقوام ایرانی نفاق وشکاف ایجاد کند  وما نادانسته داریم به آن دامن می زنیم وهیچ ابایی نداریم از این کار زشت اگر هنری داریم در جهات مثبت وبا ارزش وسازنده بکار بگیریم نه در تحقیر دیگر اقوام ومردم خوب سر زمینمان همه مردم دنیا لهجه وزبانهای خاص مرام ها ورفتار های مختلف دارند مسخره کنند گان جاهلانی هستند که نخواسته اند برای رفتار خود لختی بیندیشند خود را به تمسخر گرفته اند احترام به مردم را نیاموخته اند 

                                                         مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی