آخوند. ملاعباس پیرمردی بود که توی خونه ها می رفت. روضه هفتگی میخوند 

در هرماه یک تومنی به اون میدادن بعضی ها هم تا تا پنج ریال اون اعتراضی نداشت هیچوقت برای کاری که انجام میدادنرخی تعیین نمی کرد در بهار وزمستان حتی توی برف وبارون هم سر وعده روزی که داده بود میرفت در قدیم در خانه ها بکوب داشت وبعد هم زنگ همین که در را یکی از اعضای خانه باز میکردیاالله میگفت اون همیشه سوار الغ می شد تا چندتا محله میرفت عمامع سفیدی به سر داشت.جالب این بود که منتظر مستمع هم نمی شد دوزاند دم در اطاق می نشست اول از همه سلام به امام حسین میداد گاهی روضه سقای کربلا را میخوند موسی ابن جعفر امام حسن مجتبی وهر وقت توخونه یکی بیمار می شد متوسل به امام سجادع  روضه علی اصغر رقیه س را میخوند

آخوند.خیلی بی ریا وساده بود

هر کی توخونه همانطور که مشغول کارش بود گوش میدادگریه میکرد.و با دعاهای آخوند ملاعباس آمین می گفت .

مردم اون را باورش داشتند می گفتند وقتی توی خونه ما نام امام حسین ع واقعه کربلا بیاد خدا به رزق وروزی ما خیر وبرکت میده بعد از این که روضه را میخوند باصدای بلند میگفت خدا حافظ ومی رفت صدای چرخش پاشنه در.بهم خوردن توحیاط می پیچید 

سادگی -بیریایی- کم توقعی کجا وجریانهایی که بنام عزاداری دارند ....اخلاص کجای آن قرار دارد .نرخ های بالا شرط گذاشتن چشم هم چشمی هاافراط وتفریطها 

نحوه مداحی اشعار نادرست لهو ولعب با حرکات ریتمیک  نمادهای من در آوردی پشت سر انداختن روضه خوانی سنتی فقدان شناخت شرایط

واحکام صحیح عزاداری ها و..

                                            مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی.