الهی !افسردگان ورنجدیدگان

باآتش محبت تونیرومی گیرند ،

وعاشقان تو از خویش میمرند ،

آنان هرگز خود را نمی بینند،

جز آنکه به هرچیز می نگرند تورا 

می بینند ،

بهر کجا روی کنند تورا می جویند،

وکلامی به جز درراه رضای تو نگویند،

از جام باده تو می نوشند ،در هر کار 

خیری بیاد مهر تو می کوشند ،

زیرا ؟آ-فتاب محبت تو از بام ازل بر 

پرچین جانشان پرتو افکن است ،

عشق ومحبت تو با دل وجانشان 

عجین است ،

برق نگاه تو ریشه نفس امارّه را

از وجودشان دور وسایه لطف 

فضل واحسان تودل وجانشان 

را

مترنم ساخته است ،

الهی !عاشق وشیدای تو همه هستی ،

خود را باخته در کوره عشق گداخته 

بی بیم وبی پروا  تنها تویی پروای او 

تنها تویی دنیا وهم عقبای او 

عاشق تو  پرده ظلمت دریده بسوی 

نور پر کشیده وجرعه ای ازشراب

 محبت تورا نوشیده ،

همه رنگها در پیش اویکرنگ دارند 

وآن رنگ توحید  است ،

عاشق تو

 عاقل است ودیوانه اورا که 

برد خانه 

با خلق است منقطع از خلق 

الهی هب لی کمال الانتقاع الیک 

صدیقه اژه ای     مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی