بسیاری ازمافکرمیکنیم خودمان هیچ منکری راانجام نداده ونیازبه فهم ودرک معروف نداریم.درحالی که چنین نیست. بخاطر اینکه هیچکدام معصوم وبی عیب ونقص عارف. درعمل وکردار به معارف الهی وانسانی نیستیم. چه بساعالمان ماکه درعمل جاهلند وکم میآورند .مطلب مورد توجه این که امر بمعروف باید زمینه کار بردیش مشخص ومدوین گردد. ریل گذاری درست به سمت مقصد مشخص باسازکارهای فرهنگ .بومی واسلامی. زمینه سازی نه سلیقه ای باشد نه ستادی ومقطعی بلکه یک برنامه جامع علمی کاربردی برای مقاطع از پیش تعیین شده باشد با تعریف درست همراه باشناخت کامل از جامعه امروز ایران ونیازهای نسل جوان .درزمینه منکر هم باید عامرانه باآن روبرو گردید هرکس منکر خودرا باز یابی کند وبه رفع نقص خلقیات ورفتار خود بپردازد منکرتنها بی بندباری اجتماعی نیست بلکه فساد اقتصادی رشوه رانت خواری ربادروغ نیرنگ پاروی حق گذاشتن نادیده گرفتن حقوق شهروندی بی اعتنایی به ارباب رجوع بداخلاقی های رفتاری وسیاسی وهزاران هزارخیانت درامانت تجاوز به مال ناموس دیگران در این زمینه هم چندان کارموثری انجام نشده مثل این که فریضه مهم امربمعروف ونهی ازمنکر به فراموشی سپرده شده ومورد بی مهری قرار گرفته است. درصورتی که اگر به آن توجه شود. بسیاری از مشکلات کنونی مرتفع میگردد. وجامعه به سمت سعادت ورستگاری راه خود را تداوم خواهد بخشید نکته قابل یادآوری این که هر کس گمان میکند خودش از آن مبرااست کارش درست وبدون نقص است ودیگران چنین نیستندواین نوع نگاه نادرست است .

                                                         مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی