کوزه جانم لبریز غمی جانگزا ست.به هر کجا می نگرم بوی غربت میدهد 

غربتی که مرا تا کوچه های مدینه وبقیع سامرا میرساند

همه از کنارم عبور می کنند ولی هیچ کس صدای ناله ام را نمی شنود

بال وپر زنان از میان آدمکهای پوشالی عبور می کنم

صدای ضجه کودکان در فضا طنین افکن است

از شیارسنگفرش خیابانها ی غزه جوی خون جاری است

از پشت کاخ عنکبوتی وفراز گنید آهنین اتشفشان عداوت خود خواهی تنورکشان میرود

تا قلب تک تک کودکان نوزدان وشکم مادران بار دار را با بمب موشکهای میکروبی متلاشی کند

ومن می بینم که واقعا در این عصر هیچکس بی پناه تر از مردم مظلوم غزه نیست

ودلم میگیرد اشک بی مهابا امانم نمیدهد

.سر در زیر بال خویش فرو می برم

ونفسهای عمیق با تکرار تا عمق جانم نفسم را میبرم

 شاید بوی عطر گل نرگس را احساس کنم

ومی بینم از همه غریب تر گل نرگس است

زنگ تلفن به صدا در می آید

سلام ومرا با خودش وکلامش تسلی می بخشد

ما پیرو معصومین هستیم

وپیامبر ما پیامبر رحمت است

از سیره اوبرایم می گوید

ومن آرام می شوم

وبرای  دوست خوب ومومنی که دارم 

دعا میکنم سلامت وسربلند باشد

تا به هنگام غربت تنهایی باسلامی وکلامی مرا تسلی بخشد

                               مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی