در تمام اوقات شب وروز ماه سال ساعات

پاکترین نابترین سالم ترین بی پیرایه ترین لحظات سحر است

هوا پاک جهان آرام افکار آزاد دور از دلواپسی ودغدغه های فکری. نفس کشیدن در سحر گاه دل وجان را بوجد می آوردبا وضویی که می گیری دلت را بر سر سجاده عشق می بری

ودر برابر معبود یکتا زانو میزنی ودستهایت را برای طلب به آسمان پاک خدا بلند میکنی

ومی اندیشی چه کسی از او بتو نزدیکتر است

وچه کسی تورا برای خودت می خواهد

وچه کسی توانانر از اوست

وچه کسی صدای تورا می شنود

وصدای قطرات اشک تو که از گونه هایت مانند آبشاری رفیع وچشمه ای زلال می جوشد وچهره ات را مترنم می سازد

وصدای بال فرشتگان خدا که بگردت حلقه  وتو را با بالهای مودت نوازش میدهند

وتوبی امان از بغضی که گلویت را می فشارد هق هق کنان میگویی

خدایا تو همه چیز هستی ومن عبد بنده توهستم وچقدر باید شکر گزار توباشم که مرا به سوی خودت در این خلوت شبانه فرا خواندی تا بگویم دوستت دارم مطیع فرمانبردار توهستم

 بارها گفته ام وتا زنده هستم می گویم

وتوهم به من این پاداش باشکوه سحر باتو بودن را عطا نمودی

خدایا قلب مال تو دلم مال تو من که  چیزی ندارم نمیدانم شاید گوهر اشکم ونمیدانم شاید نفس دم وباز دم نمیدانم وتوخود میدانی تنها به گوهر اشکم نگاه کن 

                                     مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی