روی سخنم بامسولان بهداشت محیط زیست وحفظ منابع طبیعی ومیراث فرهنگی است سخنی که از نوشتنش هم متاثرمیشوم وقتی کیلومترها راه وسواحل دریا وجنگل چشمه سارها وآبشارهای زیبای کشورم را میبینم که دارداز دست میرود نمیدانم مسولین ومامورین متصدیان این بخش چرا ؟جدیت ندارند واگر دارند به چشم نمی آیدوقتی در سواحل دریای شمال قدم میزنی لبریز از ظروف یکبار مصرف و..لوازم اسقاطی است وقتی توی جنگلهای شمال میروی مردم هرچه دم دستشان بود وبرایشان قابل مصرف نبوده بحال خود رها کرده ومیروند واین نه تنها درشمال هر جا  در سراسر ایران سفرکنی این بوضوح به چشم میخورد در کنار مراتع سرسبز مراتعی هم از لوازم اسقاطی وبخصوص بطری لیوان و..غیره است واز آن گذشته هیچ تنه درختی از شکسته شدن ویادگاری نوشتن در امان نیست .حتی روی سنگ قبر خواجه شیراز هم یادگاری نوشته اند وحفاظی روی آن نیست تا مانع شود .دردشت لاله ها مردم راحت پاروی پیازها میگذارند تا عکس یادگاری بگیرند.اما من مصرانه از صدا وسیما میخواهم تا تعطیلات نوروزی اغاز نشده همت کند ومردم را آموزش بدهد اهمیت منابع طبیعی حفظ آثار وجنگلها وسواحل دریا ها را این مدت کوتاه یاد آوری کند مدارس ومهد کودکان نیز برنامه ویزه برگزار کنند ومسولین به تجهیز امکانات ومشخص نمودن مکانی برای مواد زاید پیش بینی کنند ما تا کنون  بهتر است آماری از آسیبهایی که در تعطیلات نوروز وتابستانی مردم به جنگلها ودریا ومگانهای گردشگری آزاد برون شهری میزنند  تهیه کنندوراهای مقابله با آن را با کارشناسی کسب نمایند.   همانگونه که جمعیت هلال احمر در حفظ سلامت جاده ها میکوشد وامدادرسانی دارد سازمان حفظ محیط زیست ومنابع طبیعی پاسداری ازحفظ محیط زیست ومنابع طبیعی را متقبل شوند. واز تشکلهای مردمی ونیروهای داوطلب محلی استمدادجویند.روز درختکاری مقام معظم رهبری فرمودند نگهداری از داشته ها بسیار مهم است .اما دریغ کسی مسولیت جدی را نمی پذیرد.اما مردمی که درمقابل استکبار ایستاده اند ودلسوز کشور عزیز تر از جانشان هستند .چرا ؟به حفظ داشته های گرانقدر خود توجه ندارند چرا؟در این بخش بی توجه هستند وضعیف عمل میکنند. به نظر میرسد روی این موضوع هنوز کار جدی نشده امیدوارم به آن اهمیت بدهند ودیگر ما شاهد صحنه های مشمئز کننده در این مورد نباشیم وتوای ایرانی نیکونهاد خودت هم یکی از ماموران محیط زیستی. زندگی شیرین در محیط زیست سالم است .همکاری کن                                                       

                        اثر صدیقه اژ ه ای           مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی