کاروان آمد به صد شور وشرر    کاروان آمد پر از داغ جگر     داغ عالم بود هم در جانشان   گشته پرپر لاله های باغشان

زینب  س  آمد با زنان داغدار     زینب آمد کودکان بی قرار       کاروان آمدعلی اصغر نبود    قاسم عباس علی اکبر نبود

کاروان آمد رقیه هم نبود    در خرابه شام گویا خفته بوذ     باصدای کاروان دشت خموش  هرکجا میرفت خون آمد بجوش

صحنه ها هم زنده شد دریادها   هم زمین لرزید از فریاد ها   دشت پربود از شمیم لاله ها     خونچکید از چهره آلاله ها

زینب آمد قامت نستوه عشق    زینب آمدجلوه بشکوه عشق   در کلامش بود آوای علی    در رشادت بود همتای علی

یا که زهرا س بود آنجا آمده       در دفاع از حق مولا آمده     قامت زینب زغم گردیده خم  سینه ی دریاییش گشته دژم

ناله وفریاداز دل برکشید         تا به عرش کبریا آهش رسید    کرد با تنهای بی سر گفتگو      اصغرم کو اکبرم عباس کو

کوحسین تا جان بقربانش کنم    اصغرم کوتا که سیرابش کنم    رفته عباسم زشط آب آورد  گوبه اصغر لحظه ای تاب آورد 

اربعین یاد شهیدان زنده شد      تا ابد گلزارشان پاینده شد    چهره ظلم وستم ویران نمود  برشهیدان صد سلام وصد درود

از  کتاب-گلشن سحر          

                                                          مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی