خدا حافظ اردیبهشت من ای جلوه باشکوه ای ملکه زیبایی فصلها  ای آرامبخش دلها ای آغشته به عطر گل گیاه ای شور آفرین ای لحظه های خاطره انگیز دراین لحظه آخر دارم در هوای تونفسهایم را شارژ میکنم تورا به قاب خاطراتم میفرستم توداری دامنکشان میروی راستی به کجا بهمان بهشتی که آمده بودی توهم عمرت چون آدمیان کوتاه است چون دوران نوجوانی جوانی به سرعت میروی میگذری گلها وشکوفه ها واشرفی های طلایی را برسر زمینیان فرو میریزی وآنها را بوجد می آوری ومیروی چقدر شکوه زیبایی داشتی با تو خوش بودم تمام لحظه ها بخصوص در کنار زاینده رود زیبا تو داری میروی جای پای تودر همه جاباقی میماند وچه میشود که بارفتن توزاینده رود نیز رو بخشکی گذارد آنوقت همه مادلتنگ میشویم خدا حافظ اردیبهشت ای بهشت زمین گذشت لحظه های خوش ای نازنین من به انتظار توام تا که باخبر خوش برگردی بادست پر باکسی بیایی که زمین را بهشت کند وتورا جاودانه همه جا خرم آباد شود دل غمدیده زآن شاد شود

 خدا حافظ

            اثر ادبی از صدیقه اژ ه ای   

    مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی