سال نوددو هم دارد کم کم به آخر عمر خود میرسد از اتفاقات فردی واجتماعی جهانی که بگذریم سالی خشک وکم باران است بخاطر این که  در حسرت چکیدن یک قطره باران روی گونه یا کف دستمان پاییزش را  سپری نموده هواسرد خشک وشهرما اصفهان از همه بیشتر دارد آسیب می بیند بخاطر خشک شدن زاینده رود چند روز پیش که گزارش کپر نشینان را دیدم واقعا متاثر شدم بخاطر این که شهر های بزرگ چمنهایشان سیراب میکنند بدون این که در دور دستها کودکان زنان سالمندانی هستند که برای آب خوردنشان باید ساعتها پیاده بروند تا یک قمقمه آب بیاورند اینان  فاقد هرگونه  نظافت رعایت بهداشت  هستند

سالی یکبار هم نمیتوانندحمام کنند وحالابااین بی آبی استخر های شخصی برخی لبریز آب است با این بی آبی خانه هایی هرروز ازحیاط ودر دیوارش گرفته تا وسط کوچه شسته رفته میشود از یک طرف نیامدن باران از طرفی بی فکری ونداشتن یک برنامه برای صرفه جویی آب. گمان میرود سالهای آتی اگر این روش ادامه یابدما هم مانند همان کپر نشینان خواهیم شد. یک نکته مهم این که ما هنوز در ساختار شهری تقلیدی عمل میکنیم بدون این که خوب بیندیشیم تقلید از سبک غربی چمن کاری استفاده میکنیم در حالی که غرب در قاره سبز جهان قرار دارد. بارندگی فراوان چمنزارهای طبیعی چه دلیلی دارد که در خشکسالی هم از چمن استفاده کنیم تازه کشورما دارای چهار فصل است بهتر است در هرشهری از گلها وگیاهانی استفاده کنیم که مخصوص همان منطقه است تا از نظر هزینه مصرف آب زیبایی طبیعی بهتری بتوانیم استفاده کنیم امروزه مسئله آب از هرچیز دیگری مهمتر به نظر میرسد برای آمدن باران دعا کنیم .خدایا باران رحمتت را برما نازل کن از این که در شکر گزاری از نعمات توکوتاهی نمودهایم ما را مورد لطف بخشش قرار بده توارحمالراحمین هستی وکریمترین کریمان عالم 

به توقول میدهم همیشه نام یاد تو را در همه اعمال ودر نوشتار گفتارم قرار بدهم که نام تو جان کلام من است ومهر ورزی بتو مرام من یاالله یاالله

مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی