اگر تمام دنیا را بگردی وهمه آن چیزها یی را که دیدی وغذاهایی  راکه چشیدی وصنایع دستی ...آدم منصفی باشی آدمی که طالب

 وا قعیت ها ست آنوقت میگی که هیچ جای دنیا برام عزیز تر از ایران نیست آنوقت تازه میفهمی که چه چیزهایی خودت داری وقدرش را نداری ومیفهمی که چقدر در مورد نگین جهان ایران داره کم لطفی میشه وچقدر تبلیغات ما ضععیف است وتازه دوستان نادان دشمنان برون مرزی ودرون مرزی  باسوء  تبلیغ دروغپردازی وسیا ه نمایی در حق ایران اسلامی ظلم میکنندو نا گفته نماند که دوستان نادان هم چه آسیب هامیرسا نندوبد تر این که حب نفس ما نع قدر دانی وتشکر از زحمات افراد برجسته میگردد وهر کس میخوا هد خود را مطرح کند وسعی میکند کا ر خوب دیگری را به یک نحوی ضایع جلو ه بدهد واذهان را نسبت به آن بی توجه نما ید واین درد کوچکی نیست که از آن بگذریم ودر درمان آن تلاش نکنیم چرا؟نباید کارهای خوب ارزشمند شناسنامه دار باشند چه از یک محیط کوچک یک مدرسه تا دیگر امور چرا؟از مدیران موفق کا رنامه ای بعنوان معرفی الگو در همان مرکز یا موسسه نسب نمیکنید تا مدیران بعدی ازآن الگو بگیرند وسعی نکنند زحمات شا یسته را

 نا دیده بگیرند ویا شیطنت های دیگر چرا؟ هر کس میگوید من وما را کتمان میکند وچرا ؟کسی تلاش نمیکند به هدف بیندیشد نه ابزار که همانا خود یک ابزار است نه هدف وقتی همه چیز من شد باید فا تحه نیکی ها وایثار ها را خواند آخر عزیز. من چیزی نیست بیا همه ما شویم و

به داشته های ارزشمند وتمدن با شکوهی بیندیشیم که انسانیت وکرامت اخلاق معرفت در آن حرف اول را میزند بیا همه برای سربلندی واقتدار آگاها نه بکوشیم                      شیدای اصفهانی