چون لاله ی صحرا دلم داغ تو دارد،جان تو 

می سوزد ای ابرکرم  ،این تشنه ی باران تو 

در باغ عشق وآرزو ، بازم جنون گل می کند 

بگذار تا با شعر  خود پرگل کنم   دامان تو  

درپرده ی

لبخند خود چون  غنچه  ها خونین دلم 

ای چهر شادی آفرین ،آه ازغم پنهان تو

باهر شرارآن نظر شمعم سراپا شعله ام 

سرمست

واز خود بی خبر ،درویشم ومهمان ، تو 

در محفلت ای نازنین ،آشفته و دیوانه ام 

تا عقل می گیرد ز، من گیرایی چشمان ،تو 

صدیقه اژه ای 

در کتاب شعر در خاندان صدر 

مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی