این قطعه رابیاد برادر جانبازم سرودم الهی هیچکس داغ برادر نبیند آنهم برادری که برایش مادر ی کرده باشد،برادر عزیزتر ازجانم که بعد از فوت مادر تمام حواسم پیش او بود .اخر اونیاز .به محبت مادر داشت، من تکیه گاهی برایش بودم ، بنده سه چهار سالگی به بعد در مسیری قرار داشتم که در تقدیر نهائم شاید رقم خورده بود، باهم بزرگ شدیم . او مشعول به تحصیل بود من بخانه بخت رفتم بعد رفت سربازی با فرمان امام از سرباز خانه فرار کرد،رفت قم از مراقبین امام بود بعد هم عازم لبنان شد چندین  ماه طول کشید ،بعدهم عازم کردستان شد پایش آسیب جدی دید مسئولیت بنیادجانبازان مدیریت بیمارستان ومتخصص بیهوشی بود او عاشق امام حزب الله جانبازان بود ازدواج کرد از نظر خدمت رسانی اخلاق رفتار زبانزد خاص وعام بودخدایش رحمت کند

اوبدونه هیچ چشمداشتی خودش راوقف رسیدگی به بیماران معلولین جانبازان کرده بود، مجاهدانه ازاین عالم پرکشید ومرا .داغدار خویش کرد 

نام قطعه عقاب تیز پرواز 

نمیدانم چه شد که در آتش صاعقه سوختی 

تویی که شهپر بالهایت دلها را به ترنم  وبهار محبت را 

به ارمغان  می آورد،تویی که زمستانهای سرد باوجودت  گلزاری 

پرشکوه  می شد چه شد عقاب تیز پروازم 

که در آتش سوختی به کجا پر کشیدی 

چه سخت است تورا ندیدن 

،سنگینی .غمت رابا تمام وجود م احساس می کنم .

دیگر یارای سخن گفتن ندارم .برپوچی این دنیا می نگرم 

دنیایی که هنوز نیامده باید آن را رها کنی 

وهنوز دل نبسته باید از آن بگسلی دنیایی که شب وروزش 

بسیارکوتاه است ،بی وفایی بی تفاوتی در آن نمی ارزد 

وچه زشت وکج اندیشی.  در این مدت کوتاه راستی

جای تاسف دلرد وجای حسرت 

  صدیقه اژه ای    مدیر وبلاگ شیدای اصفهانید

     دیوان گلشن سحر