هرچه بودیم وبود رفت وگذشت 

   غم وشادی چه زود .رفت وگذشت 

آنچه باقی است داغ عشق توبود   

دل وجان  را  ربود، ورفت وگذشت 

دل را بتو دادم  بخدا پس نستانم

       از پرتو عشق توشد آسوده  روانم 

بی عشق  جهان فانی وهیچ است 

    از من بپذیر این دل و  بی تو نتوانم 

دلم رابتو می دهم هدیه ومی روم

      براه تو ......از خویشتن بگذرم 

تو بپذیر این هدیه از آن ...توست 

     تو تنها انیس منی   ........دلبرم 

هست عالم مثال   ..  ....   ..آئینه   

      خوش خرم    جمال ......،.،،آیینه

در فراز و    فرود.... با هرکس 

          می شود پر ملال ...........آیینه 

اب وآیینه را ........جلا دادی   

        بهر هر درد   تو ...دوا دادی 

دل من را  ز. من گرفتی  تو     

       با غم . عشق خود     صفا دادی 

  شاعر:   بانو صدیقه اژه ای 

                     مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی