در فراسوی خیال ، عالمی را گشتم .وگذشتم ز.حصار دنیا.

چون عقابی در اوج از افق بگذشتم

وسفرها کردم در فراسوی جهان تا بدانجا که دگر هیچ نبود.

تا رسیدم به شب تاریکی (ظلمات) ونماندم آنجا

وصدایی که آرامش داشت چشمه ساری از نوروهزاران شفق

رنگا رنگ  وچه دیدم آنجا

  وشکوهی  که دل ودینم برد .ونبودم دیگر .وشنیدم که کسی گفت :

نمان حرکت کن.

.بسوی قله برو ونمیدانستم من.

من کجا ،قلّه کجا . وهنوزم در راه می روم

تا برسم ونمانم اینجا  ونمانم یکجا 

صدیقه اژه ای       مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی