بیاد دارم وقتی سه ساله بودم عزیز بابا ومامان بودم .وقتی مامان کباب شامی درست میکرد کنار دستش می نشستم وبه جلز ولز روغن توی ماهی تابه زل میزدم ماما اولین کباب شامی را که می پخت میگذاشت تویک بشقاب مسی بهم میداد چقدر خوشمزه بود بارها عجله کرده بودم ونوک انگشت دستم سوخته بود ومامان توآب نمک میگذاشت وقربون صدقم میرفت  وقتی بابا گلهای شمعدانی را قلمه  میزد من کمکش میکردم اون هم ماشائلله میگفت به من میگفت مرواری وملیله بپا یکوقت نیفتی. ومن کلی ذوق میکردم که توی باغچه بزرگ حیات دارم کمک بابا میکنم من با التماس بیلچه را از دست بابام میگرفتم بدست اون نگاه میکردم گل میکاشتم یکبار بابام میخواست یک شمشاد بسیار بزرگ را جابجا کند اونروز به یک باغبان گفته بود بیاد کمکش با چه سختی این کار انجام شد شمشادبلند ودورنگی بود سر برگهاش سفید بود.  وقتی مامان داشت سبزی خوردمیکرد من خیلی دلم میخواست چاقورا بمن بده تا آنها را خوردکنم بارها این کار راکردم  فکر می کردم وقتی چاقو را تو دستم بگیرم خودش این کارا انجام میده ولی چاقورا از اون میگرفتم یک دسته کوچولو سبزی بر میداشتم اما نمتوانستم خورد کنم مادرم هراسان مراقب من بود که دستم رانبرم وقتی میدیم این کار من نیست تودلم میگفتم من هنوز کوچلو هستم باید صبر کنم تا یاد بگیرم وقتی سهساله بودم در باره خدا خیلی سئوال میکردم اون کجاست چرا؟اون را نمیبینیم چطوری بوجود آمده خیلی هم به آن فکر میکردمومادر من سعی میکرد آثار خدا را به من نشان بده یکبار باد شدید می آمد درختها ودرو پنجره ها را تکان میداد مادرم گفت از تویک سئوال دارم باد را می بینی به اطراف نگاه کردم گفتم نه من تکان خوردن درختها را میبینم اون همیشه این جور سئوال میکرد اما ادمه نمیداد  خلاصه اینها را گفتم بخاطر این که امروز وقتی باغچه حیاط را آب میدادم شمعدانی های قرمز را دیدم مثل این که رفتم به آن زمان که ملیله مروارید مامان بابام بودم به. بوی عطر گلهای باغچه ای که بابام همیشه پر گل نگهش میداشت واقعا آن روزها برام زنده شد خدا آنها را بیامرزاد

                               اثر صدیقه اژ ه ای   مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی