اگر یک فنجان لیاقت نوشیده بودی .الان جز کسانی نبودی که هی مال رو هم گذاشتند نه خودشون استفاده درست کردند نه به کسانی که از نظر مالی مشکل دارند توجه نمودند ترسیدند برای روز مبادا

یک فنجان چایشون کسی نخورد در خونشون را بروی دوست وفامیل بستند ودل خوش کردند به چیزهایی که جمع کردند

هر وقت هم نگاهشون می کردی از نظر سر وضع مناسب ونورمال نبودند با همسایه دیوار بدیوارشون هم سلام وعلیکی نداشتند

بری زن وبچه هم سخت خرج می کردند

در خوانه ها ومغازه های اضافی را بستند وحتی اجاره هم ندادند

مبادا یک آجرش ساب بره وحالا روتخت بیمارستان هستند

یا از دنیارفتند خلاصه اینها بلد نبودند که خوب زندگی کنند وخوشحال باشند

از زندگیشون لذت ببرند

خلاصه مال های الکی فاقد خیر وبرکت داشتند

در حالی که می توانستند از همه داشته های خود لذت ببرند

دیگران بهرمند کنند دلها را شاد کنند گره ها را باز کنند

گمان میکنم این افراد با ثروتی که داشتند یک فنجان لیاقت ننوشیده بودند تا بیدار بشن وبفهمند

ومصداق این شعر باشن بنوش وبپوش وبده برای دگر روز چیزی بنه 

 راستش خوش به حال کسانی که برای نیکوکار بودن شوق وشور دارند

فرصت را از دست نمی دهند 

وخوش بحال کسانی که از روی قلبشون برای اهل بیت هزینه می کنند

خوشا بر احوالشان 

خوشا بحال کسانی که برای کار خیر استخاره نمی کنند

به سوی نیکی می شتابند 

                                             مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی