دنبال کلمه ای میگشتم که با آن کار کنم از آن بیاموزم باآن زندگی کنم کلمه ای زیبا تر از مردم نیافتم باآن کارکردم آموختم زندگی کردم .ندایی از عمق جانم شنیدم که گفت من

با تو ام گرمایی دلچسب وجودم را فرا گرفت وبیش از بیش سرشار مهر ومودت شدم دیگرفاصله ای بین خود ومردم احساس نکردم اشک شوق ازدیدگانم جاری شدودستی بسیارمهربان

نوا زشم کردوآن کسی جز خالق بی همتا نبودواینجا بود که تمام رنجها ورفتارهای عجولانه وقضاوتها ی اشتباه آنانرابرای همیشه فراموش کردم تا بیشتربه آنان محبت کنم        شیدای اصفها نی