این زمین خانه ما مسکن ماست باشکوه وزیباست  مادری پر مهراست  پر زعطر گلهاست  

دست پر مهر او بر سر فرزندان  دامنش گل پرور    پر زدر.و گوهر       سینه او دریا

شانه هایش کوه است

 تاج خورشید به سر  قلب او نورانی     معبد ذکرو دعاست

   آی انسان بیدار آی  انسان هشیار

او کنون غمگین است در نفس گیر هوا   در هوای ناپاک  نفسش میگیرد

اشک اودود سیاست 

با همه زیبایی با همه حسن وکمال  از کبد بیمار است

قلب او در تپش ثانیه ها می تپد از اندوه

چه زمینی شده این مسکن ما چه پریشانحالی همه از بمب اتم

همه از دود و فساد از فساد اخلاق زغرور آدم  کرده شر ها برپا   آی آدم بیدار آی آدم هشیار 

مادرت بیمار است     چه کنی جورو جفا هم به آن هم خودت

آی آدم هشیار آی ادم بیدار

اثر- صدیقه اژ ه ای                                    مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی