من آن عقاب بلند پروازم ، که کوه ها سخره ها را در دل  تاریک شب می پیماید ، از روی اقیانوسهای بیکران عبور می کند ،

اسیر جنگل دشت ودمن نمی گردد ،به پرواز ادامه می دهد ،میل در ماندن ندارد ، از سکون بیزار است ،

اوج می گیرد ،از قله های رفیع عبور می کند ،تا به خورشید برسد ، 

واز آن نیز عبور می کند ، تا فراسوی دیگر       فراسوی دیگر 

صدیقه اژه ای   

دیوان صهبای عشق             مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی