الم و رنج ودرد من گمشد      در   گلستان با صفای تو

رخت بربست غصه از جانم       تاکه دیدم بجان بقای تو 

تشنه همچون کویر سوزانی      تشنه ی    بارش وفای تو

ابر روحم تورا صدا می زد       چه کشیدم من ازجفای تو 

ساقه ی   نازک خیال من         بوسه میزد به پیش پای تو

جانمآتش گرفت وشدفانی        هستیم گشت هم فدای  تو    

قلب من غرق در محبت شوق    اشک میریخت دل برای تو 

آفتابی   تو ای همیشه  امید      همه   عالم پر   از نوای تو 

هم ذرات  گرد تو به طواف      از   نفسهای    دلگشای  تو 

من  کیم؟ هیچ هیچ هم فانی    لیک بشنیده ام   صدای تو 

دیده ام من فروغ جلوه ی تو   مست مدهوش نغمه های تو

نروی تو برون ز، خانه ی دل         خانه ی دل بود سرای تو 

می فروشم تمام هستی خود        تا دهم جان وسر بپای تو

صدیقه اژه ای       وبلاگ شیدای اصفهانی