مرده بودم چنان کویری خشک      تشنه ی بارش  وفای  تو 

ابر روحم تورا طلب می کرد        تا   ببارد به  پیش پای تو  

جانم آتش گرفت وفانی شد       هستیم    باد هم  فدای تو 

قلب من غرق ازمحبت شوق        اشک میریخت دل برای تو 

آفتابی تو ای همیشه  امید         همه   عالم پر   از   نوای تو 

من کیم ؟هیچ ،هیچ هم فانی    لیک بشنیده ام    صدای   تو 

دیده ام من فروغ جلوه ی تو    مست ومدهوش نغمه های تو 

می فروشم تمام هستی خود        تادهم جسم وجان برای تو 

این غزل گفته ام ز، جان ودل     دل    شیدا   غزل  سرای تو

صدیقه اژه ای          مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی   

مهرماه 1400