مادر  زیباترین نهالی که در وجودم کاشتی نهال محبت بود . 

میدانی امروز این نهال چقدر رشد کرده وبزرگ شده است

انروز که تو اسمانی شدی عروج کردی . قلب کوچکم دنبال تو

می گشت همه جا از همه سئوال می کرد شاید ،

اما جوابی نمی شنید . با اشک چشم آن نهال را ابیاری نمودم.

راستی مادر میدانی .بدرختی قد بر افراشته وبه ثمر نشسته است .

آنروز دست کوچکم را در دستان قدرتمند خدا نهادی گفتی به خدا

می سپارمت،اشک سرد از گوشه چشمانت جاری شد ، وحالا داری

می بینی خدا با این امانت تو چگونه احسان نموده است

اری ثمره  این تهال باشکوه که از عشق پاک نشات گرفته بود ،

امروز محبت عشق به معبود یکتاست . آری مادر ممنونم 

امروز من عاشقم عاشق وشیدای معبود  بی همتا

بی مانند وعزیز 

صدیقه اژه ای    مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی