وقتی الکترو مغناطیس محبت تو همه فضای ذهنی مرا احاطه می کند ،

جاذبه ای قوی سرشار از مهر وجودم را در برمی گیرد،عمق دل کوچکم

 بسوی تو درمی کشد ،صبورانه از آبشار گونه هایم اشک جاری می شود،

با تمام وجود نشئه ی محبت بی دریغ تو رادررگهای حیاتم جاری می سازد 

آنگاه زبانم بند می آید،همچون ماهی در دریای اثیر لغزنده ای غوطه ور

می گردم ،آنجاکه بی وزنی وسبکبالی را باتمام وجوددر می یابم ، 

آنجا که ستارگان از نردبانهای طلایی ونوارهای نورانی عبور می کنندودر 

انبساط کهکشانهای لا یتناهی بسوی نقطه ای بی انتهادر زایشی بالنده

متولد می شوند ،وگاهی شهاب سنگی از فراسوی باغهای نورانی آسمان 

بسوی زمین رها شده به منطقه ای نامعلوم سرگردان  گم می شود.

قطعه ادبی 

 بانو صدیقه اژه ای    مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی