شاید همیشه  ، شاید فردا 

امیدبه شاید 

فردا _فردا هم می رود 

چون امروز ،باز امید 

به فردا ،

وما آرام ،آرام زیر چرخ گردون 

خّرد می شویم ،

به نام روز ،هفته ، (ایام )

وناگه بی خبر در راه می مانیم ،

وهرکس ماند او مردست

وهرکس رفت پا برجاست ،

وآنها که میمانند  میمرند  

در گور ی بنام تن 

اسیرنفس خویش اند 

و آنکه میمیرد 

از قفس تن پرواز می کند

وچنین است که مولانای جان 

می گوید ..

بمیرید وبمیرید ازاین عشق 

بمیرید  از این عشق چو مُردید 

همه نور منیرید 

بانو صدیقه اژه ای    مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی