هیچ کس به اندا زه فکر وذهن خو دت نمی توا ند به تو آسیب بر سا ند حتی شیطا ن پس سعی کن راه درست ومثبت اند یشیدن را بیا مو زی تا بتوا نی بر امور زندگیت مسلط با شی و کمتر رنج ببری و دیر تر دچار افسردکی و پیر ی شوی .سلا متی تو در گرو اند یشه ی تو ست.اندیشه وذهن تو به تغذ یه

نیاز دارد دقت کن جه غذا یی به آن می دهی اگر غذا یی  مید هی که جسمت را می پو سا ند و تو را از درون و بیرون نا بود می کند از آن دوری کن راه تغذیه ذهن وفکرت گوش چشم ودل تو سترا ستی چقدر برای خودت اهمیت داری وخو دت را دوست داری وچقدرحا ضری که با زیچه دست دیگران با شی

وتا چه اندا زه با خودت خلوت می کنی که ببینی کیستی وچه می کنی و چرا؟

                                                      این هم عید ی من به تو که به اندا زه نفسها ی خو دم دوستت دا رم         شیدا ی اصفها نی