امروزه بشر دردوران طلایی پیشرفت وامکانات مادی غرق کامجویی وسرگرمی شده است.درهرلحظه کالای نومتولدمیشود.

همه چیز درحال تغییراست سرطبیعت داردهوومی آید هوویی با بچه ها ی قد ونیمقد آدمهای رباتیک در ودیوارهای مصنوعی وکالاهای پلاستیکی لباسها وحتی شهر بازی بچه ها هم مصنوعی است.وسایل ارتباط جمعی ورسانه ها هر روز مجهز تر شده وسریعتر به تبلیغات متنوع خویش تداوم می بخشند.همین پیشرفت وتنوع ودر رفاه طلبی سبب شده که همه به پول بیشتر بیندیشند تا جایی که همه فکر ذهنشان پول باشد حال از هر طریق وراهی .

هر کس برای رسیدن به رویاهای شیرین خود تنها به آن می اندیشد.هیچکس نیست که ازآن روی برگردان باشد.امایک سوال مهم این که چرا؟بشرتا کنون تلاش نکرده به خود وبعد انسانی ومعنوی خود بیندیشدوآن را توسعه بخشد.

تا طعم واقعی حیات خویش را بچشد نه مصنوعی بشرامروز هرچقدر ببالاترین خوشی ورفاه برسد باز موجودی ناقص است موجودی فریب خورده است.تنها از یک بعد رشد کرده است.بهمین سبب هر روز جنگ تجاوز فساد وکشتارهای دسته جمعی قحطی وبیماریهای روانی وخودکشی بیشتر میگردد به طوری که طعم آن خوشی کاذب را از بین میبردچرا ؟بشر فکری بحال خود نمیکندچرا ؟اخلاق ومعنویت وعدالت مروت جوانمردی حق طلبی در حال سقوط است وهیچکس کاری نمیکند

           اثر صدیقه اژه ای       مدیروبلاگ شیدای اصفهانی