دلت رابه کسی جز عقل وخرد خودت مسپار    احساس عواطفت را مدیریت کن   زیرا در مملکت وجودت نیروهای عظیمی نهفته است ودر توقدرت توانایی والایی وجود دارد.وجود تو چراغدان عقل تواست

 ودلت منبع نورانی وگوهربی مانند.مبادا که دزد نفس به آن دست پیدا کند وتونادانسته آن را برسربازار توهمات پوشالی به معرض فروش بگذاری.نمیدانم چرا ؟قدر این گوهررا نمی شناسی وزود از خودت جدا میکنی به هرکس دل میبندی وهر چیزی دلت را میبرد

ودلت چه زود می پرد واز توجدا میشود. آنوقت تواز خودت خالی میشوی احساس پوچی میکنی از آدمها بیزار می شوی وحس بدبینی پیدا می کنی چرا؟من نمیگویم عاشق نباش دل نبند محبت نکن

تومیتوانی عاشق باشی بمیری اما ؟برای چه کسی آیا لیاقت وارزش دل تو را دارد. تو را می فهمد برایش اهمیت داری چرا ؟هرروز درپله های دادگاههادلها زیر پا. له میشوند وناله جگر خراش سر میدهند وتوهمه چیزت را مفت از دست داده ای جوانیت را عمرت را و..

ومن شاهد اشکهای توام

 وتوازهمه چیز بیزار شده ای ودلی برایت نمانده چراغ عقل تو را دود سیاه احساس سوخته ات تیره مکدر کرده است دلت لابلای کوچه های گ ل آلودزندگی گم شده است.اشک امانت نمیدهد .ومن می پرسم از نخستین لحظه آشناییت وتومیگویی نفهمیدم کور شده بودم عقلم از کار افتاده بود فریب ظاهر را خوردم وهزار اما واگر

                                اثر صدیقه اژ ه ای        مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی