چراغ ذهن برخی آدمهادایم میسوزد حالا این عیب یا نقص از خود چراغ هست یاکلید بایدبررسی کرد اینها بیشتر وقتها توی تاریکی راه میروند وچیزهایی را که گمانشان میگوید باور دارند نه آنچه را چشم شان می بیند وروی آن فکر میکنند.این ها دایم درحال عقب گرد هستند ومتضرر میشوند اما متوجه نیستند مثال گمان سوئ به کسی یا حرفی میکنند وبعد همانجا باورش میکنند وحاضر نیستد برای بار دوم آن را مورد دقت بشتری قرار بدهند با این افکار تاریک وبدگمانی کینه وبخل در دلشان خانه میکند وهمه فرصتهای خوب وعالی را از دست آنها میگیردتا جایی که بیمار وافسرده میشوندوزندگی را برای خود ودیگران تلخ میکنند.شکل ظاهر وخصوصیات آنان نیز تغییر میکند آدمهای مردم گریز وعقد ه ای .برعکس کسانی هم هستند که چراغ ذهنشان روش وتابان است برظلمتها میتابند وکدورت وتاریکیها را محو میکنند اینان دوست ندارند از کسی کینه وعقده ای بدل بگیرند وانتقام جویی آزارشان نمی دهدد حس حسادت بدیگران ندارند اینان کسانی هستند که هنوز روح معنویت دراندیشه وذهنشان باقی است رنگ فطرت انان آسیب ندیده است اخلاق وانسانیت را به همه چیز ترجیح میدهند وباید اذعان کرد روح جوان چنین است پاک وبی آلایش است این تابندگی یا ظلمت بستگی به نگاه انسان دارد از چه جهتی دارد مینگرد جهان بینی اجتماعی او...چگونه است وچه بسیار که باذهن تاریک خود خوکرده اند ودرهای شادی ونیکبختی را بروی خود بسته اند.بیایید در این ایام خجسته برایشان دعا کنیم تا از ظلمتها به سوی نور روشنایی سعادت گام بردارند

                                                                         اثر صدیقه اژ ه ای

                                                                     مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی