بی پناه ترین آدمها بچه های طلاق هستند بچه هایی که عنوان پدر درشناسنامه دارند ولی از مهر ومحبت پدری خبری نیست .مادر هم رفته دنبال کار خودش وازدواج کرده دودستی  زندگی خودش را گرفته تا تلخی های گذشته رابرای بار دوم  تکرار نشود پدر هم با ازدواج دوم چندان توجهی به نخستین فرزند خود ندارد این بچه هادر جامعه جایگا ه وپناهی ندارند مراکز حمایتی هم به خاطر این که پدر دارند توجهی به آنان نمیکنداین بچه ها اگر به سن قانونی نرسیده باشند مجبورهستند اهانتهاوشماتتها  ونگاه تحقیر آمیزراتحمل کنند اینان نه از نظر عاطفی دچار آسیب جدی شده بلکه از نظر  امکانات اولیه زندگی ومعیشت  مورد بی مهری وبی لطفی قرار گرفته وگاهی جذب شدن این بچه ها به کانون های فساد وبزهکاری وفرار دست به ناهنجاری های اجتماعی میزنند در جامعه هم خیرین بابی را به همان علت بالا برای چنین بچه هایی باز نمیکنند ومهمترین مشکل اینان نداشتن امنیت روانی عاطفی وگاهی نداشتن سر پناه مطمئن میباشد

در این مورد وساطتت وبرای چنین بچه هایی نقش موثری نداشته فامیل های دست دوم عمودایی وخاله مادر پدر بزرگ ها هم روی خوشی به این بچه نشان نمیدهند هرچند که از امکانات کافی برخوردار باشند بازهم به دلایل بالا .روی این بخش هیچ کاری تا کنون انجام نشده در حالی که یکی از عوامل بزهکاری ونا هنجاریهای اجتماعی از آن نشات میگیردمادر جامعه خودمان دخترانی داریم که بی مهری والدین سبب شده دچار مشکل جدی شوند وکسی هم صدای آنها را نمیشنود

 امید این که به این قشر توجه لازم بشود

  اثر صدیقه اژ ه ای

                                                       مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی