راستی چرا؟بعضی ها وقتی ما را می بینند دایم از کمبود ها سختی ها ناکامیهاوبدبختی هاشون برای ما میگن از اوضاع بد زمانه گرانی وبی مهری بی تفاوتیها نسبت بهم میگن ما از روزازل گلیم بختمون راسیاه بافتند.از این منفی نگاه کردنها والقاء آن به دیگران چه بهره ای میبرند اینها چرا؟نصف خالی لیوان را می بینند در این مورد تحقیقی را انجام دادم وارد زندگی آنها از نزدیک شدم ببینم چه کم دارند وچرا؟این ها از نظر مادی ووضع زندگی گاهی از همه امکانات برخوردار بودند .با این حال باز هم گله مند هستند دیدم آدمهای پر توقع و   توخالی هستند توخالی از نظر نوع نگاه شان بزندگی خود را صاحب حق میدانند زیاده طلب هم هستند   بدون آنکه نسبت به ظرفیت وتوانمندی خودشان توجه کنند دنیایی که در تصور ذهن خود ساخته اند تیره وتار است حس بدبینی نسبت به همه چیز عینکی که جلو دید عقل خود نهاده اند جز تیرگی نمی بیند  زندگی را برگمان ظن بنا کرده انددوست دارند مردم را با خودشان همراه کنند اینان در چاله چوله های حوادث گذشته چه شخصی وتاریخی در حال مدفون شدن هستند درپیله ناقص بینی بدام افتاده وبال وپر پرواز شان رشد نکرده است این قشر در عرصه ها ولایه های مختلف اجتماعی وفرهنگی میکوشند تا حس بدبینی وتشت وخاطر در اذهان ایجاد کنند روح نوونگاه تازه را نمیتوانند تحمل کنند بذر یاس وناامیدی رامیپاشند تا محصول نکبت وبدبختی را درو کنند اینان با این که چشم دارند وگوش و قلب اما صدای زیبای زندگی همراه با لذت در مثبت نگری را نمیشنوند معنی واقعی بهره مندی از حیات را نمیدانند دایم بذر نفاق ناسپاسی ناامیدی می پراکنند مردم باید بیدار وهشیار باشند واز آنان دوری کنند

حرف آخر این که برای زندگی برنامه .هدف ودانش مهارت خوب وشاد زیستن مثبت نگاه کردن را باید فراگیریم

                                                                                اثر صدیقه اژ ه ای

                                                                   مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی