چو آن نقاش صورتگر جهان را رنگ ورو بخشید ،به روی بوم خود یک پرتوی    ازنور خود پاشید ،وهر ذزه ز، نورش شعله ای گردید ،تابنده

امید وعشق عالم را دگرگون کرد ز، آهش عرش شد برپا ز،اشکش چشمه ودریا 

ز، لبخندش جهان خرم ز، گرمای نفسهایش هزاران مرغ خوش الحان ،ز، اخمش

کوهها برپا ،ز، عشق وشور درون سینه ها غوغا، جهان از قلب عشق جوشید وشد برپا تمام بوم او پرگشت ،از اشکال گوناگون وآدم ازمیان آن همه بشکوه زیبایی  

قدم بگذاشت بر دنیا ،پریشان وپشیمان بود بیرون رانده از جنت جدا افتاده از حوا وگریان بود بس نالان ،خدا هم شاهد آنها به اشک چشمشان بینا ودستان پر از مهر هنرمندش برای آفرینش بود بی همتا ،به سوی خلق مهرش سایه افکنده 

بزیر گوش آدم گفت :  با نجوا که ای آدم بیا اینجا ،،بیا ایتجا ،،

صدیقه اژه ای      مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی 

با این کلمات، استاد از من خواست

شعر بسرایم،

شب، سکوت ،رجعت،خمیازه ،

،قایق ،پنجره ،خلسه ،ملکوت

شب ازسکوت دل انگیز مست بی تابم 

سکوت وخلسه رجعت ز،سر بردخوابم 

شب  ازخیال تو لبریز،می شود  جامم 

به بال عشق  چو آواز اوج   میخو انم 

شب ونسیم  فرحبخش و   آه  بیداری 

به گریه   های سحرگاه    ناله   وزاری 

شب وخماری وخمیازه های  درد آلود 

پرنده دل من  پر کشیده   تا  ملکوت 

منم غریق به دریای عشق غوطه ورم 

بهر کجا نگرم  جز تو نیست در نظرم 

کجاست قایق امنی در  این پریشانی 

کجاست، ساحل امید وصبح  نورانی 

هلا که پنجره شب به روی من بازاست 

هزارنکته درآن است وذکر دمساز است 

 به گریه های غم آلوده   بسکه  میمویم 

چوشمع خنده زنان ترک جان وسر گویم

شکسته بغض   گلو گیر    پر    تمنایم 

ز، داغ  غربت   وهجران  دمی نیاسایم 

صدیقه  اژه ای       وبلاگ شیدای اصفهانی 

شب چنان مست شوم از ، خم صهبای سکوت 

بیقرارم    همه شب         محو تمنای سکوت

فارغ از هر خودی وبی خودیم   من هر شب 

تا که از دل شنوم   نغمه  ی    زیبای سکوت 

می خرامم چو از این جسم وزین من بیرون 

می شوم هم نفس و همدم و همتای سکوت 

خلسه ای هست در آنجا   می نابی دمساز 

جرعه ای نوش  کنم ،  از خم لبهای سکوت 

هست شیدا شب تو وقت دعا راز  و  نیاز  

دیده بگشای وببین  عالم  و دنیای  سکوت 

بس فرحبخش بود لحظه ی الهام  و پیام 

هرچه  آنجاست همه محو  تماشای سکوت

صدیقه اژه ای          مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی 

اصفهان قلب نقشه ی ایران 

تا ابد  تو بمانی  جاویدان

مظهر کاروکوشش  ودانش

مامن خیر ونیکی واحسان 

شاعران تو  یکه  در  عالم 

عاشقان  ولایت    وایمان 

مهربان مردم  ،تو نام  آور

پیرو راه  حضرت  سلمان 

دستگیری کنند  یاور هم 

پیشتازند  در همه دوران

فاطمی مسلک وعلی باور 

همه جاحاضرند در میدان 

درهنر بی نظیر وبی مانند 

شاعرانش فروغ جاویدان 

سرور شهرهای عالم باش 

اصفهان شهر نیک اندیشان

شهر شیدائیان جان برکف 

حافظ توست محف قرآن 

اثر،صدیقه اژه ای             وبلاگ شیدای اصفهانی 

ای    همه هستیم فدای تو باد 

شوروسرمستی ام برای تو باد

داغ   توتا ابد ،به کنج     دلم 

خانه ی دل پر از وفای تو باد ،

روز وشب ناله میکند ای مرغ

مرغ دل هم سخن سرای تو باد ،

در دل وجان قیامتی  برپاست 

دل وجان  محو در لقای  تو باد 

گر ، چه خون گشته این دل تنگم 

روح وجانم پر از صفای تو باد ،

صدیقه اژه ای 

کتاب آتش مهر        وبلاگ شیدای اصفهانی 

امشب ای غم میزنی تو چنگ برجانم ،

آتشی    افکنده ای کردی     پریشانم ،

تاروپود من نگر ،صدناله دارد تاسحرگاهان

ناله ام پر کرده عالم را نگر ، سر در گریبانم،

امشب ای غم     ،یک خیال تازه در سر کن ،

تا     ببینی در       میان اشک     خندانم ،

در طلوع فجر می نوشم  شراب   ناب را 

شاهدی    امشب گواه     درد و   درمانم ،

امشب   ای مطرب بزن  چنگ و  نوا آرام 

در بهار عشق  میمیرم ومیرویم ومی مانم

صدیقه اژه ای 

کتاب آتش مهر        مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی 

در فصل بهار غنچه می خندد مست

هم جام شراب ساقی دارد در دست 

دست همه کائنات ،   در  دست   هم

از   داغ  غمت  جام بلورین  بشکست

نوشیده شراب وآتشی بر دل و جان 

دیدم که خمار  توام   از روز   الست

اثر صدیقه اژه ای 

مدیر وبلاگ  شیدای اصفهانی 

منم پائیز وهم فصل بهارم 

مثال  ابر گریان     بیقرارم 

قرارم رفته ازکف درره دوست

تمام ولحظه ها را می شمارم 

سحرگاهان شدم شمع فروزان 

بکوی    عاشقان و می پرستان

چنان گریان وخندان تادم صبح

شده      دل بیقرار     ماه تابان 

اثر صدیقه اژه ای 

مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی 

بی راهه رفته هرکه بجز راه عشق رفت

در راه عشق همدم دمسازم  آرزوست

وقتی که  میل به عالم بالا کند  دلم 

از عرشیان  ترنم    آوازم    آرزوست

شیدای  آن جمالم  محو پیام   او 

پیغام سر به مهر پر از رازم آرزوست 

صدیقه اژه ای     وبلاگ شیدای اصفهانی

   الم و رنج ودرد من گمشد      در   گلستان با صفای تو

رخت بربست غصه از جانم       تاکه دیدم بجان بقای تو 

تشنه همچون کویر سوزانی      تشنه ی    بارش وفای تو

ابر روحم تورا صدا می زد       چه کشیدم من ازجفای تو 

ساقه ی   نازک خیال من         بوسه میزد به پیش پای تو

جانمآتش گرفت وشدفانی        هستیم گشت هم فدای  تو    

قلب من غرق در محبت شوق    اشک میریخت دل برای تو 

آفتابی   تو ای همیشه  امید      همه   عالم پر   از نوای تو 

هم ذرات  گرد تو به طواف      از   نفسهای    دلگشای  تو 

من  کیم؟ هیچ هیچ هم فانی    لیک بشنیده ام   صدای تو 

دیده ام من فروغ جلوه ی تو   مست مدهوش نغمه های تو

نروی تو برون ز، خانه ی دل         خانه ی دل بود سرای تو 

می فروشم تمام هستی خود        تا دهم جان وسر بپای تو

صدیقه اژه ای       وبلاگ شیدای اصفهانی