ای دخترکان جوانی که تمام عشق وشور وجوانی خودرا بدست گرفته اید تا تقدیم کسی کنید که گمان میکنید دو ستتان دارد وفریب حرفهایی را میخورید که این حرفها را بایدوا لدین شما از بچه گی ونوزادی به شما میگفتند وآنان به  آن توجه نکردند وشما را با مهر عشق و صفا وصمیمیت پرورش نداده وحال شما که به عاطفه ومحبت نیاز دارید بدون درایت واندیشه با اولین لبخند فریب میخورید وبه دام هوس بازیهای افراد فرصت طلب دچار گردیده وگل جوانیتان پرپر گشته وحیثیت آبرویتان بر بادرفته است گل بهار ندیده شد از خزان پرپر آری ای دخترکان معصوم نه هر دوستی دوست ونه هرلبخندی لبخند محبت و....تو ای عزیزمن نمیدانی که روزی وهفته ای چند با ر دخترانی را که برلبه پرتگاه قرار دارند را شا هدم واشک اندوه غربت یاس آنان مرا اندوهگین می کند وچه ساده دل وزود با ورند چنین دخترانی وچه دامها یی که بر سر راه آنان نگشوده اند تا با بهره کشی ارزان پس از چندی رها یشان کنند وبه دنبال کار خود بروند آنهم زما نی که هیچ چیز برای چنین دخترانی با قی نماند جز نا امیدی و...این را نوشتم و گفتم باشد که گوش شنوایی وچشم بینایی به آن توجه کند    انجمن مددکاری حضرت رقیه خاتون اصفهان