یادم میاد یکبار سرکلاس به بچه ها موضوع انشا دادم گفتم بهترین آرزو تون را بنویسید.یکی ار بچه ها نوشته بودبهترین آرزوی من این هست که در این سر زمین بزرگ بشوم بر این خاک سجد ه کنم وسر بگذارم

از او سو ال کردم مگر در اینجازندگی نمیکنی  گفت بدر و مادرم ایرا نی هستند ولی من در ایتا لیا متولد شدم حالا که آمدم ایران را دیدم خیلی دوستش دارم بچه های کلاس همه برای او دست  زدند.؟ منظورت از سر بگذارم چیست گفت یعنی هم رندگی کنم در اینجا هم بمیرم نفر بعداین طور نوشته بود.آرزو دارم در شهر ومحله ای زندگی کنم که همه مردم نظا فت وبهداشت را رعایت کنند مردم باخوشرویی وسلام به یکدیگر روبرو بشوند اگر کاری از دستشان میآید برای همدیگر انجام دهند با سرو صداهمدیگر را نا را حت نکنند کسی در آن محله سیگار یا هر مواداعتیاد آور مصرف نکنددختران بسران در بارک و خیابان بیکار ول نگردند آرزودارم مردم محله ما همه اهل مطالعه وکتاب با شند .سومین نفرنوشته بود آرزو دارم روزی برسد که به جای دادن مو ضوع کارگاهی تشکیل بدهند وار خود بچه ها بخوا هند که موضو عی رامطرح کنند روی آن تبادل نظر کنندودغدغه ها ی فکریشان را بیان کنند تا بسیاری از مسا یل برا یشان حل شود .دیدم راستی اینم یک نظر و حرف درستی میتونه با شه      شیدای اضفهانی      تورنتو کا نادا