ای فرو خفتگان در گداخانه دنیا وای غرق شدگان در لجنرار های خود خوا هی ونخوت که دنیا را عرصه جنگ و آز وشهوت خود برستی کرده اید بر خیرید ذهنهای فرو مرده خویش راشخم زنید کلوخ ها سنگلاخ ها وعلفهای هرز رااز عمق آن بر کنیدبر خیرید و شور ونشاط ببا کنیدبر خیزیدو مردگی را بدرود گویید

بر خیریدو بذرانسانیت وعشق و شیدایی را در ذهن ضمیرذهن خود ببا شیدبذر یگانه برستی بذر زندگی بدون دروغ و فریبکاری را برخیزید بال

 و بر به سوئ آسمان لا یتنا هی بگشا یید به آسمان نگا ه کنیدبه اختران فروزان آنها شما را صدا میرنندتا نور تابناک خویش را بر بیشانی بلند شما حک کنندآنهاسرود های جاو دا نگی سر داده اند شما را چه میشود که در گدا خا نه دنیا عاجز و نا توان گشته ایدوروزگاررا به

تا ریکی سبری میکنید  بر خیزیدکه آینده از آن کسا نی است که از  مرد گی و غرق شدن در امیال نفسانی بیزا رند  آینده درخشان  از آن کسا نی است که باده از جام آسمان مینو شندنه شراب انگوری

آ ینده ازآن کسا نی است که ذهن وقلبشان  لبریز از عشق خداومحبت محمد ص وآل محمد است

                                   شیدای اصفها نی                 تورنتو کا نا دا