انسان موجودی کنجکاو وعجول است .موجودی که هیچوقت از خود راضی نیست 

حرص وآز داردچه علمی چه مالی وغیره 

زیاذه خواه وتنوع طلب است .

 انسان نزد خالق خویش عزیز وگرامی است 

اما خود انسان به این مطلب توجه ندارد 

خداوند عروس جهان را آراست وسفره خوان نعمت را به زیباترین شکل گسترانید وانسان رانده شده را دوباره در مهد عالم ودنیا جای داد تا فرصتی دوباره را مغتنم بشمارد وتلاش کند وبسازد وآباد کند اما دریغ که عقل ناقص انسان وعجول بودن او کار دستش داد .از دستکاری درامور خلقت گرفته تا تخریب وتهدید ونابودی منابع طبیعی وآبی که مایه حیات است وهوایی که نفس اوبه ان بستگی دارد مسموم ساخت وهنوز هم ادامه می دهد مسیر رودخانه ها را تغییر داد زیستگاه موجودات را بهم ریخت اکوسیستم خاک آب را بهم زد 

هر روز از طبیعت وطینت پاک خود فاصله گرفت غذایش ولباس مکانش را وسبک زندگیش را با ماشین صنعت عجین نمود 

بدون آن که به روند وسر انجام کار هایش بیندیشد 

به نیروهای درون طبیعت پی برد خود را به آب وآتش زد تا آن را به چنگ آورد برای بدست آوردنش جان بسیاری از کودکان زنان مردان را گرفت  به این هم قانع نشد .

حرص وآز اورا به قولی بی شاخ ودم تبدیل کرد تسلیحات نوپدید اورد تا با ارعاب وزور برهمنوعان خود تسلط یابد وبهره کشی کند واین انسان ندانست که سر انجام دارد تیشه بریشه خود میزند دارد محیط زندگی وحیات خود را نابود میکند 

وهنوز هم متوجه نشده است 

که فرصت کم است راه دراز 

                                                    مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی