برخیز و تماشا کن این گنبد مینایی     عشق است وفا در آن باشد چه تماشایی

از راه رسیده گل  بلبل به غزلخوانی    دانی که چه می گوید محبوب دل مایی 

نالم همه روز وشب از اشک غمت هردم 

چون ابر بهارانم  با دیده ی       دریایی

گر سوخته از هجران در غربت این عالم    

خوش باشم از این غربت تو آیت عظمایی 

زیباست اگر عالم اما دل من خو  نست 

خون است دل شیدا   پنهان ز،چه از مایی 

صدیقه اژ ه ای 

دیوان صهبای عشق                   مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی