براسب غرور   خود سواری       ضحاک پلید روزگاری      فریاد وفغان ز،مستی تو         تو دیو سیاه نابکاری 

ویرانگر عالمی ودانم              بی بوته وبی اصل وتباری      ذات تو خشونت وخیانت    تو وارت چنگیز وتتاری 

مغرور چو نمرودی وفرعون      با نیش پشه توجان سپاری        ازچنگ تو خون خلق ریزد    هر جای زمین که پا گذاری 

نام تو تباهی آفرین است          درنده تر از گرگی وهاری          برگردوبرو به لانه خود         از بهر بشر تو ننگ وعاری 

مانند کفی بدیده ی من          در دیده خسی وهمچو خاری         فریادز، مکر وحیله ی تو      در خشم وغرور زشتکاری 

صدیقه اژه ای     دیوان گلشن سحر