من از کودکی عاشقت بوده ام  

توراهمه جا شاهد ناظر خود دانسته ام

مباد لحظه ای بی تو تمام هستی من ،

تمام شعر وشعوری شوق مستی من ،

یکروزی که خیلی کوچک بودم بهت فکر

می کردم تو کیستی ؟بزرگ شدم بازم دنبال 

این بودم تو کیستی ؟ همه جاحرف تو بود ولی 

من تورا نمی دیدم ،نمی شناختم ، با اینحال 

ازته دل باورت داشتم ،اینکه کسی هستی که 

سر نخ عالم در دستان قدرتمند توست

واین به من نیرو می داد ، ومن هرچه آرزو

داشتم بتو می گفتم ،وتو دفترم یا داشت 

می کردم  وهر بار دفترم را ورق می زدم 

با تعجب می دیدم خواسته وآرزویم رابر 

آورده ای ،شادمان می شدم بوجد می آمدم

یکی از آرزوهام توفیق خدمت رساندن 

به مردم بود ،می خواستم با تمام وجود 

هر کاری از دستم برمیاد انجام بدهم 

ابتدا برایم مشکل بود ،شناخت مراجعین 

خواسته ها نیازهاشون مشکلات عدیده ای 

که داشتند ،همکاران دوستانم بودند ، اگر 

همه جمع می شدیم بازهم یک چیز کم داشتیم ،

اینجا بود که بعد از توکل متوسل به اهل بیت ع 

شدم درهر روز ودرهر کارودر هر حال هفتگی جلسات

دعا برگزار ، می کنیم خانمهای محل ودوستان،

مادران شهدا  در جلسه حضور دارند

(  ختم صلوات  ختم انعام ،سوره مومنون 

سفره حضرت رقیه خاتون س )

و این چقدر راهگشاست،باید خودت باشی 

تا باور کنی ،چه گره های بزرگی که  بادعا وتوسل

باز میشه خداراشکر 

در این راستا مشاهدات عینی  ارسال می گردد 

صدیقه اژه ای 

   مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی