تا روی توشد کعبه وبتخانه ی دل 

بیرون شده هرغیرزکاشانه ی دل 

با یادتو بی قرارگریم شب وروز 

داغ غم توخورده به ویرانه ی دل

ندارم خواب شد طاقت ز، دستم 

خمار آلوده از شوق  تو ..مستم 

براهت روز شبها ....   بی قرارم

گُل روی   .تورا..من می پرستم

چه میخواهی ازیندل ،دل خراب است 

میان وصل ...   وهجران بیقرار  است 

ندارد کُنج این ویرانه ......کَس جای 

که   آه وناله ی   آن   بی شماراست 

  شاعر بانو :صدیقه اژه ای      مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی