پسربچه های سه تا پنج ساله درست مثل دختر بچه های همسن برای داشتن خانه اهمیت قایل هستند هنگام بازی گوشه ای از مکانی را بخود اختصاص میدهند یا اگر اطاق کافی باشه برای خودشون هریک اطاقی را انتخاب میکنند.مهمون بازی راه می اندازنداز میوها وغذاهای فرضی به هم تعارف میکنندبه در خانهاشان اهمیت میدهند اگر احیانا بسته نشه به آن خانه میگن خانه قدیمی برای خانهاشان بفکر دزد گیر گذاشتن هستند برای مقابله با دشمن یا دزد فرضی سنگر درست میکنند وبهم کمک میکنند تا او را نشانه بگیرندبزنند.دوست دارند قدرت خودشون با این کار نشان بدهند وقتی از خانه آمدن بیرون بهمدیگر میگن کسی توخانمان نبود اگرحیوان اسباب بازی تنهایی را ببینند ازش می پرسندبابات کجا رفته چرا؟تنهای بابا را مظهر همه توانایی ها میدانندگاهی سر یک حرف یا اسباب بازی با هم دعوا میکنند ودر مقابل رفتارهای طرف مقابل جبهه میگیرنداما با یک هشدار بزرگترشون کوتاه میآینددوست ندارن همبازی خودشون را از دست بدهندبرای همین گاهی لباس کفش اون را پنهان میکنند تا مانع رفتن وقهر کردن اون بشوند این هم با یک هشدار حل میشود.نسبت به تشویق وتعریف دیگران بسیار حساس هستند دوست ندارند بشنوند. همبازی تو در این موردخاص مثل غذا خوردن و  سرعت عمل در کارهای شخصی از توبهتر است با هم حسادت وکینه ندارند اما رقابت دارنددر بازی آنها غذا پزی وعروسک بازی شستشوی لباس و...معنایی ندارد وقتی یکی از آنها توبازی خراشی بر میداره باسرعت میروند براش چسب زخم یا دستمال کاغذی می آورند وتوصیه میکنند روزخم را به بند تا خوب بشه وقتی هوا سرده میخواهند بروند توی حیاط بهم سفارش میکنند کلاه وشالت را یادت نره ببندی و

                                                                                         اثر صدیقه اژ ه ای 

                                                                                              مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی