تا وقتی توجهی به نقاط ضعف خودت نداری .هیچوقت نمیتوانی موفق شوی. تا یادم نرفته بگویم اکثر ما از روشدن نقاط ضعفمان فرارمیکنیم. واگر دوستی هم بما گوشزد کند ناراحت میشویم.

 وبا او قهر میکنیم. یا روی خوشی باو نشان نمیدهیم. این عیب بزرگی است .که ماداریم دوست داریم مورد تعریف وتمجید دیگران قراربگیریم مثل اینکه یک چیزی کم داریم .آنهم توچشم بودن ودیده شدن است

چرا؟وقتی کسی در مقابل دیگران تعریف وتمجید مارا گفت تا حد اغراق ودروغ صدایمان در نمی آید.  ومعترض نمیشویم اینها که می شنویددر باره ما صدق نمیکند.

ما باید جرات رد کردن داشته باشیم .دلیل سکوت ما چیست؟خیلی ها بخصوص اگر پست ومقامی در کار باشد اطرافمان را میگیرندبازبان چرب ونرم چاخان اغراق مارا اغناء میکنند. البته آنها .... دارند

با این شیوه بدنبال مطامع خود هستندآنها بازبان بازی خود در حقیقت ما را به سخره میگیرند وکاملا مارا به غلط می اندازند.

 تا جایی که خودمان فراموش میکنیم که کی هستیم. چه اشتباهاتی داریم .

میگی نه برو این را تحقیق کن. اگر به صاحب منصبی انتقاد کردی وعیبش را گفتی دور وبری ها زود تورا مارک دار میکنند یک چیزی بتومی چسبانند

 تا پای از میدان بدر کردن تو می ایستند این عیب بزرگ درهمه ما کم وبیش رخنه دارد. بخصوص اگر خانمی از آقایی انتقاد کند آن آقا بسیار ناراحت میشود زود شکسته میشود غرورش ترک برمیدارد

 و...من این مطلب را گوشزد کردم تا آرام آرام سعی کنیم عیوب خودمان را بشناسیم وبرطرف کنیم روی همین سخن است که بسیاری از آقایان نمیخواهند تغییرکنند فکرمیکنند تحقیر میشوند

 من دومدیر ومسول را مثل می آورم ارباب رجوع به مدیر مرد مراجعه میکند درکار خودش اصرار دارد مدیر آقا با یک اخم تخم تندی با اوبرخورد میکند. مثل این که این میز برای اوتا ابد تضمین شده با نگاهی حقیرانه به اونگاه میکند.

 در حالی که مدیر زن با آرامش وصبوری اورا توجیح میکند نکته دراین متن نمیخواهم جنسیت ی به مسئله نگاه داشته باشم .اما حقیقتا کدامیک از مدیران ما کوشیده اند نقاط ضعف کارشان راپیدا کنند وآنرا به قوت تبدیل نمایند گاهی همه به یک مدیر گوشزد میکنند ولی اوبدون نگاه واقع گرا کار خودش را میکند

                       اثر صدیقه اژ ه ای          مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی