وقتی پای سخن به میان می آید همه خوب بلد هستند منبر بروند وپند وموعظه بدهند کم نمی آورند اما در عمل به یکی از گفته های خود عمل نمیکنند که هیچ خلاف آن را هم انجام میدهندایمان ودین لقله زبان آنهاست امادر.دلهایشان باور محکم اعتقاد درستی وجود ندارد از خدا حرف میزند اما آنچه نفسش میگوید عمل میکند .دین فروشان طالب دنیا .دنیا برایشان اصل است ودین را هم برای منفعت مادی جستجومیکنند. وقتی باآنها هستی وازنزدیک شاهد کردارشان دلت آتش میگیرد ومیخواهی فریاد بزنی. تابیدارشان کنی امادریغ که تورا دشمن میدارند شمشیر برعلیه تواز رو می بندندواین دردبزرگی است .هرچه تلاش کنی که بگویی دین وآیین قرآن سیره انبیاء چنین است می گویند میشنوند اماباورقلبی ندارند.اینان سرخودمعتل هستند. به اینان درنهایت باید گفت. عمل توبیانگر سخن تونیست .پس برو هرچی میخواهی باش هرکس باگفتارورفتارش نامه عملش رادارد را می نویسد. وما همچنین باید مراقب خودباشیم که دچار چنین تناقض فاحشی نشویم

امامن بهترینهارا برای بهترینها میخواهم وآن ترس وخشیت از عاقبت وسرانجام درپاسخگویی به پروردگار عالم  است که الیس صبح بقریب

 هیچکس تاابد نمی ماند      هرکسی نامه خودش خواند

       اثر صدیقه اژه ای         مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی